“`html
گزارشی از مرکز پژوهشی حقوق اقلیت‌ها نشان می‌دهد که پس از سقوط دولت سوریه در ۶ دسامبر ۲۰۲۴، خشونت‌های قومی و مذهبی بی‌سابقه‌ای در این کشور آغاز شده است. حاکمیت گروه تروریستی تحریرالشام که پیش‌تر در فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا قرار داشت، به قتل عام و سلب حق حیات افراد به دلیل مذهب و قومیت آنها منجر شده است.
با روی کار آمدن تحریرالشام، که تداوم جریان افراطی وهابی- تکفیری و القاعده به شمار می‌رود، وقوع چنین فاجعه‌ای قابل پیش‌بینی بود. همه اقوام و مذاهب سوریه، از علویان، مسیحیان، کردها، آشوری‌ها، دروزی‌ها، ارامنه، شیعیان و حتی اهل سنت مخالف تحریرالشام، در معرض سرکوب، خشونت و نسل‌کشی قرار دارند. حمایت آشکار ترکیه از تصرف دمشق به دست افراطیون مذهبی، با حضور مقامات ارشد امنیتی و دیپلماتیک این کشور در دمشق و اعلام حمایت از تحریرالشام، علیرغم پیشینه محکومیت این گروه به عنوان سازمان تروریستی، نمایان شد. اسرائیل نیز از این سیطره ابراز رضایت کرده و اقدام به اشغال مناطق راهبردی و بمباران زیرساخت‌های سوریه نمود.
پس از سقوط دولت، تعرضات به جان، مال و اماکن مقدس اقلیت‌ها، به ویژه علویان، با واکنش‌های گسترده و اعتراضات مردمی در شهرهای حماه، حمص و طرطوس همراه بود. نیروهای تحریرالشام با سرکوب خونین این اعتراضات، ده‌ها نفر از علویان را کشتند. این اعتراضات در پی آتش زدن آرامگاه یکی از بزرگان علوی در حلب آغاز شد و همچنین در پی ترور سه قاضی علوی در مصیاف ادامه یافت.
به نظر می‌رسد تحریرالشام اقدامات سیستماتیک برای نسل‌کشی فرهنگی علویان از طریق تخریب اماکن مذهبی، قتل رهبران و کشتار اعضای این جامعه را آغاز کرده است. حمایت ترکیه از تحریرالشام، با توجه به سابقه تاریخی این کشور در کشتار علویان، نگرانی‌های زیادی را ایجاد کرده است. اردوغان با نامگذاری پلی در استانبول به نام سلطان سلیم، به این پیشینه تاریک اشاره می‌کند.
رنج علویان سوریه در سایه قدرت تحریرالشام، پس از بیش از نیم قرن حکومت خانواده اسد که از این فرقه هستند، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. داعش و دیگر گروه‌های تروریستی، علوی‌مذهب بودن نظام اسد را بهانه‌ای برای جهاد در سوریه قرار دادند، در حالی که این موضوع هیچ ارتباطی با نظام سکولار سوریه نداشت. افراطیون داخلی با حمایت اسرائیل و آمریکا، این مساله را بزرگنمایی کردند تا اختلاف مذهبی ایجاد کنند. حکومت اسد، با وجود برخی اقدامات ضدحقوق بشری، اهل سنت را سرکوب نکرد و حتی به آنها امتیازات دینی داد.
اکنون، براندازان نظام سوریه با حمایت آشکار ترکیه و حزب ملی‌گرای حرکت ملی، به ترویج نفرت قومی و مذهبی علیه علویان و دیگر اقلیت‌ها می‌پردازند. رئیس تحریرالشام، به کردها نیز هشدار داده است. این وضعیت یادآور سرکوب اقلیت‌ها در اواخر عثمانی و اوایل حکومت لائیک کمالیستی است، که علیرغم تعهدات ترکیه در معاهده لوزان ۱۹۲۳، حقوق اقلیت‌ها، به ویژه علویان و ارامنه، رعایت نشد و به کشتار آنها منجر شد، مانند واقعه سیواس در سال ۱۹۹۳.
اقلیت‌های مذهبی و قومی تحت حمایت قواعد بین‌المللی هستند که در اعلامیه ۱۹۹۲ سازمان ملل آمده است. برای جلوگیری از کشتار اقلیت‌ها در سوریه، اقدام جهانی ضروری است.
“`
