مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که هورمون استرس کورتیزول ممکن است در درمان دیابت نوع 2 که به درمان‌های معمول مقاوم است، نقش داشته باشد.
به گزارش محققان، حدود 24 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به سختی به درمان‌های رایج پاسخ می‌دهند، دارای سطح بالایی از کورتیزول هستند.
کورتیزول که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود، هورمونی است که تقریباً بر روی هر اندام و بافت بدن تاثیر می‌گذارد و نقش مهمی در عملکردهای روزانه ایفا می‌کند.
از جمله وظایف کورتیزول، تنظیم سطح قند خون، متابولیسم، فشار خون و التهاب است.
هایپرکورتیزولیسم (سطح بالاتر از حد طبیعی کورتیزول) می‌تواند منجر به افزایش وزن، فشار خون بالا، ضعف عضلانی و تغییرات خلقی شود. تمام این مشکلات می‌توانند کنترل دیابت را دشوارتر کنند.
در این مطالعه، محققان بیش از 1000 فرد دیابتی را که علیرغم دریافت چندین داروی دیابت، همچنان سطح هموگلوبین A1C بالایی داشتند، مورد بررسی قرار دادند.
نتایج نشان داد که 24 درصد از این بیماران مبتلا به هایپرکورتیزولیسم بودند.
افزایش سطح کورتیزول در بین بیمارانی که سه یا بیشتر از داروهای فشار خون بالا مصرف می‌کردند، شایع‌تر بود، به طوری که از هر سه نفر، یک نفر به هایپرکورتیزولیسم مبتلا بود.
CT اسکن ناهنجاری‌های غدد فوق کلیوی را در حدود یک سوم از این بیماران نشان داد و در یک چهارم آنها تومور غده فوق کلیوی مشاهده شد.
محققان می‌گویند این یافته‌ها نشان می‌دهد که جراحی برای رفع مشکلات غدد فوق کلیوی می‌تواند به طور بالقوه به بهبود کنترل دیابت در این بیماران کمک کند.
دکتر جان باس، محقق ارشد این مطالعه از مرکز دیابت دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: “با شناسایی هایپرکورتیزولیسم در این بیماران، می‌توانیم درمان‌ها را به طور موثرتری هدف‌گیری کنیم و به طور بالقوه نتایج آنها را بهبود ببخشیم.”
این یافته‌ها نویدبخش رویکرد جدیدی در درمان دیابت نوع 2 مقاوم به درمان است و امیدواریم راه را برای درمان‌های موثرتر و personalized برای این بیماران هموار کند.
لازم به ذکر است که این مطالعه فقط به ارتباط بین هایپرکورتیزولیسم و دیابت نوع 2 مقاوم به درمان اشاره می‌کند و نیاز به مطالعات بیشتری برای اثبات نقش کورتیزول در درمان این بیماری و بررسی اثرات بلندمدت مداخلات درمانی در این زمینه وجود دارد.
به روز ترین اخبار در مجله خبری تدبیرگران
