در اسفند ماه سال ۱۳۶۵، نیروهای جمهوری اسلامی ایران یکی از حساس‌ترین عملیات‌های خود را در منطقه حاج‌عمران واقع در خاک عراق با نام عملیات کربلای ۷ به اجرا درآوردند. این عملیات با اهدافی چون وارد کردن خسارت به نیروهای عراق، کاهش فشار نظامی بر مناطق عملیاتی کربلای ۵ و ۶، و زمینه‌سازی برای عملیات‌های بعدی به منظور انتقام گیری از دشمن برای خون شهدای بمباران شهرهای ایران و بازپس‌گیری ارتفاعات استراتژیک، طراحی و اجرا شد.
پیاده‌روی ۲۴ ساعته نیروهای ایرانی در میان برف‌های سنگین
نیروهای لشکر ۶۴ ارومیه به فرماندهی سرهنگ غضنفر آذرفر، با پشتیبانی قدرتمند هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، با یک پیاده‌روی ۲۴ ساعته در میان برف‌های سنگین و سرمای شدید، نیروهای عراقی را غافلگیر کردند و با رمز عملیاتی «یا مولای متقیان ادرکنی‌علیه‌السلام»، در ساعت ۲۴:۰۰ بامداد چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۶۵، عملیات را آغاز کردند.
تسلط بر مناطق استراتژیک و تاثیر آن بر جنگ
منطقه عملیاتی شامل نقاط حیاتی و استراتژیکی چون حاج‌عمران، تنگه دربند، ارتفاعات گردمند، و تپه‌های شهدا بود که تسلط بر آن‌ها می‌توانست نقش مهمی در کاهش تلفات و تقویت موقعیت نظامی ایران در منطقه داشته باشد. این مناطق کوهستانی و صعب‌العبور، با تسلط کامل بر محورهای ارتباطی مهم، زمینه را برای پیشروی‌های بعدی فراهم می‌آوردند.
دستاوردهای عملیات کربلای ۷
نیروهای ایرانی با تلاش شبانه‌روزی و پشتکاری استثنایی، موفق به تصرف و آزادسازی اهداف مورد نظر شدند. این عملیات، که از نوع تک نیمه‌گسترده بود، نه تنها باعث سرکوب پاتک‌های دشمن و تثبیت مواضع تصرف‌شده شد، بلکه توانست ضربه‌ای سنگین به نیروهای عراقی وارد کند. بیش از ۲۳۰۰ نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند و ۱۸۵ نفر به اسارت درآمدند، که این خود گواهی بر قدرت و اراده رزمندگان ایرانی در دفاع از میهن اسلامی بود.
یاد و خاطره شهدا و رشادت‌های رزمندگان
عملیات کربلای ۷، همچون دیگر عملیات‌های دوران دفاع مقدس، نمادی از ایثار، فداکاری و رشادت رزمندگان ایرانی است که با تکیه بر ایمان و اراده خود، در برابر دشمن ایستادند و تاریخی ماندگار از خود برجای گذاشتند. این عملیات، یادآور اهمیت وحدت، ایثار و مقاومت در راه حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور است.
اخبار روز را در مجله خبری تحلیلی تدبیرگران دنبال کنید
