بازار مسکن ایران در سالهای اخیر با چالشهای جدی روبرو بوده است. افزایش چشمگیر قیمت مسکن، رشد نرخ اجاره بها و کاهش قدرت خرید خانوارها، شرایط زندگی را برای بسیاری از شهروندان، به ویژه مستأجران، دشوار کرده است.
بررسیها نشان میدهد که سهم قابل توجهی از هزینههای خانوارهای شهری به مسکن اختصاص یافته و قدرت خرید مسکن به شدت کاهش یافته است. این امر باعث شده است تا بسیاری از مستأجران مجبور شوند به مناطق پایین شهر کوچ کنند و از امکانات رفاهی و کیفیت زندگی مطلوب محروم شوند.
رکود تورمی حاکم بر بازار مسکن، افزایش هزینههای ساخت و ساز و کاهش سود سرمایهگذاری در این بخش، باعث کاهش انگیزه سرمایهگذاران برای ورود به بازار مسکن شده است. در نتیجه، عرضه مسکن کاهش یافته و تقاضا برای آن افزایش یافته است که این امر به نوبه خود بر افزایش قیمتها دامن زده است.
از سوی دیگر، افزایش نرخ اجاره بها با سرعت بیشتری نسبت به افزایش درآمد خانوارها صورت گرفته است. این امر باعث شده است تا بسیاری از مستأجران با مشکل تامین هزینههای اجاره بها روبرو شوند و نتوانند به برنامهریزی برای آینده و خرید مسکن فکر کنند.
در این شرایط، دولت و سیاستگذاران باید اقدامات جدی و هماهنگ برای حل بحران مسکن انجام دهند. تدابیری مانند افزایش تولید مسکن، کنترل تورم، حمایت از تولیدکنندگان مسکن، افزایش قدرت خرید خانوارها و ارائه تسهیلات ارزان قیمت به متقاضیان مسکن، میتواند در بهبود شرایط بازار مسکن و کاهش فشار بر مستأجران موثر باشد.
در غیر این صورت، بحران مسکن همچنان به عنوان یکی از مهمترین چالشهای جامعه ایرانی باقی خواهد ماند و زندگی میلیونها نفر را تحت تاثیر قرار خواهد داد.