الهام صالحی، نماینده درخشان خوزستان در مسابقات جهانی پارا دو و میدانی هند، وقتی روی سکوی نخست ایستاد گفت «فکر نمیکردم به مدال طلا برسم»؛ جملهای که نه از ضعف اعتماد بهنفس، که از دشواری مسیر و فاصله میان آمادهسازی واقعی و امکانات موجود برای ورزشکاران جانباز و معلول حکایت دارد. کسب یک طلا و یک برنز در یک میدان جهانی، هم دستاورد شخصی اوست و هم نمادی از ظرفیت نادیدهگرفتهشده ورزشی در استانهایی که کمتر حمایت میگیرند.
رقابتی سخت و رکوردهایی نزدیک به پارالمپیک
صالحی در توضیح تجربه خود گفت این سومین حضور جهانیاش بوده و سطح مسابقات بسیار بالا بود؛ رقبا رکوردهایی فراتر از رکوردهای پارالمپیک ثبت کردند و او خوشحال است که توانسته ضمن کسب برنز، طلایی بهدست آورد که انتظارش را نداشت. عرفان بندری، همتیمی و دارنده مدال برنز، نیز سطح آمادگی شرکتکنندگان را فوقالعاده توصیف کرد و تأکید داشت که رقابتها «یک تا دو متر» از رکوردهای پارالمپیکی جلوتر بود.
پشت هر مدال، قصهای از هزینه و سختی
گفتههای ورزشکاران یک نکتهی ملموس را برجسته میکند: اغلب مدالآوران پارالمپیکی و پارا آسیایی ناچار به تأمین هزینههای سفر و حضور خود هستند. صالحی و بندری هر دو از نیاز به حمایت مالی، اشتغال پایدار و تسهیلات آموزشی گفتند؛ خواستهای که نه تنها بهبود رفاه فردی را در پی دارد، بلکه سرمایهای است برای ارتقای سطح رقابتی کشور در میادین بینالمللی.
چه باید کرد؛ راهکارهای کوتاهمدت و میانمدت
برای تبدیل شدن این موفقیتها به روندی پایدار و توسعهیافته ضروری است تصمیمگیران به چند محور توجه کنند:
- ایجاد بستههای حمایتی مالی ویژه ورزشکاران معلول؛
- ترکیب حمایت مالی با برنامههای اشتغالزایی و آموزش فنیحرفهای برای تأمین معیشت و تمرکز بر تمرین و بازیابی.
این دو اقدام میتواند هم انگیزه ورزشکاران را حفظ کند و هم از فرسایش استعدادها بهدلیل مشکلات اقتصادی جلوگیری کند.
پیام ملی از سکوی جهانی
مدالهای صالحی و بندری نشان میدهد حتی با محدودیتها، استعداد و اراده ایرانی توان صعود به بلندای قلههای جهانی را دارد؛ اما نیز هشدار میدهد که برای آنکه این پیروزیها به الگوی ملی تبدیل شوند، باید سیاستگذاری و حمایت ساختاری تقویت شود. مسئولان ورزشی استان و کشور میتوانند با بازتعریف بستههای حمایتی، مشوقهای کاری و تسهیل مشارکت بخش خصوصی، مسیر را برای نسل بعدی قهرمانان هموار کنند.
الهام صالحی و همرزمانش نه فقط مدال که داستان تابآوری و امید را به خانه آوردند؛ امسال طلا به دست آمد، اما سالهای آینده نیز نیاز به سرمایهگذاری و پایبندی به وعدههاست تا این قهرمانیها تکرار شوند و به برنامهای ملی تبدیل گردند.
علی رستگار، دانشآموخته رشته خبرنگاری سیاسی – اقتصادی از دانشکده خبر است. او فعالیت حرفهای خود را در عرصه رسانه از سال ۱۳۸۹ به طور رسمی آغاز کرد و در طول سالها با چندین خبرگزاری و نشریه همکاری داشته است.