رائد فریدزاده، رئیس سازمان امور سینمایی و سمعی-بصری کشور، در دومین رویداد تخصصی صنایع خلاق و فرهنگی که در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، با تأکید بر نقش کلیدی سینما در توسعه فرهنگی و اقتصادی، آن را قلب تپنده صنایع خلاق دانست. به گفته وی، سینما نهتنها یک صنعت مادر است بلکه بهعنوان نیروی محرک، قابلیت همافزایی میان فناوری، هنر و نیروی انسانی را داراست و میتواند مسیر رشد سایر حوزههای خلاق را هموار کند.
سینما؛ صنعت مادر و ترکیبی در خدمت توسعه فرهنگی
فریدزاده با اشاره به ماهیت چندوجهی سینما، آن را صنعتی ترکیبی معرفی کرد که از دل آن، حوزههایی چون ادبیات، موسیقی، طراحی لباس، گردشگری و برندینگ شهری تغذیه میشوند. وی افزود: سینما بستری برای تعامل میان هنر و فناوری است و میتواند بهعنوان پیشران توسعه فرهنگی و اقتصادی عمل کند.
روایتگری، بنیان شکلگیری اکوسیستم خلاق
رئیس سازمان امور سینمایی، روایت را عنصر بنیادین در شکلگیری اکوسیستم صنایع خلاق دانست و گفت: سینما با قدرت روایتگری خود، میتواند مفاهیم پیچیده را به تصویر بکشد و درک عمومی را نسبت به مسائل اجتماعی، فرهنگی و حتی فناورانه ارتقاء دهد. او با اشاره به فیلم «ادیسه فضایی ۲۰۰۱» اثر استنلی کوبریک، تأکید کرد که سینما از دههها پیش توانسته آینده را پیشبینی و نسبت به چالشهای تکنولوژیک هشدار دهد.
اقتصاد فرهنگ؛ ستون پایداری صنایع خلاق
فریدزاده با اشاره به نقش اقتصاد فرهنگ در شکلدهی زنجیره تولید، عرضه و مصرف آثار هنری، گفت: سینما میتواند خلاقیت را به تصویر بکشد و با ایجاد چشماندازهای فرهنگی، به توسعه پایدار کمک کند. وی بر ضرورت شفافیت نهادی، حمایتهای هدفمند و تنوع در تولید آثار تأکید کرد تا صنعت تصویر بتواند در مسیر پایداری حرکت کند.
فناوری؛ فرصتساز جهانی شدن سینما
در بخش دیگری از سخنان خود، فریدزاده به نقش فناوریهای نوین در تحول صنعت تصویر پرداخت. او گفت: فناوریهای دیجیتال، پلتفرمهای استریمینگ، هوش مصنوعی، واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR)، بلاکچین و ابزارهای نوین مالکیت و توزیع، فرصتهایی بینظیر برای جهانی شدن سینمای ایران فراهم کردهاند. وی افزود: در کشورهایی مانند روسیه، تا ۴۰ درصد تولیدات انیمیشن با کمک هوش مصنوعی انجام میشود که نشاندهنده ظرفیت بالای این فناوریها در تولید محتواست.
تجربه جهانی؛ الگویی برای توسعه داخلی
فریدزاده با بررسی تجربه کشورهای موفق در صنعت سینما، از هالیوود، کره جنوبی، ژاپن، عربستان سعودی، نیجریه، مکزیک و برزیل بهعنوان نمونههایی یاد کرد که با بهرهگیری از فناوری، سرمایهگذاری دولتی یا خلاقیت بومی، توانستهاند سینمای خود را به سطح جهانی ارتقاء دهند. او تأکید کرد که ایران نیز با برخورداری از جمعیت جوان، میراث فرهنگی غنی و توان روایتگری بالا، ظرفیتهای قابل توجهی برای حضور در بازار جهانی دارد.
چالشها و راهکارهای توسعه پایدار در ایران
رئیس سازمان امور سینمایی با اشاره به موانع موجود در مسیر توسعه صنعت تصویر در ایران، از ناپایداری سیاستها، نبود شفافیت در قانونگذاری، ضعف در حمایتهای ساختاری و عدم بهرهگیری از فناوریهای نوین بهعنوان تهدیدهای اصلی نام برد. وی راهکارهایی چون نهادیسازی، کاهش انحصار، حمایت از استارتاپها، توسعه زیرساختهای فناورانه و اتصال میان دانشگاه، دولت و بخش خصوصی را برای عبور از این چالشها پیشنهاد داد.
سینما؛ محور خلاقیت در منظومه صنایع فرهنگی
در پایان، فریدزاده بار دیگر بر جایگاه سینما در قلب اکوسیستم صنایع خلاق تأکید کرد و گفت: اگر سینما بهعنوان یک صنعت ترکیبی تقویت شود، میتوانیم بهجای مزرعه تکمحصولی، به سمت جنگلی متنوع از خلاقیتها حرکت کنیم؛ جایی که هنر، فناوری و فرهنگ در کنار هم رشد کنند و اقتصاد فرهنگی کشور را به شکوفایی برسانند.
علی رستگار، دانشآموخته رشته خبرنگاری سیاسی – اقتصادی از دانشکده خبر است. او فعالیت حرفهای خود را در عرصه رسانه از سال ۱۳۸۹ به طور رسمی آغاز کرد و در طول سالها با چندین خبرگزاری و نشریه همکاری داشته است.