تومورهای سرطانی دارای یک سیستم دفاعی قدرتمند هستند که از آن‌ها در برابر حملات سیستم ایمنی بدن و داروهای درمانی محافظت می‌کند. محققان با کشف مکانیسم این سیستم دفاعی، روشی نوآورانه برای دور زدن آن و نفوذ به داخل تومور ارائه داده‌اند.
در این روش، از وزیکول‌های خارج سلولی کوچک (sEV) که توسط خود سلول‌های توموری ترشح می‌شوند، استفاده می‌شود. این وزیکول‌ها با ایجاد یک سپر محافظ، مانع از رسیدن داروها و سیستم ایمنی به سلول‌های سرطانی می‌شوند.
محققان با استفاده از فناوری ویرایش ژن CRISPR-Cas9 موفق شدند ژنی را که مسئول تولید این وزیکول‌ها است، غیرفعال کنند. با این کار، تومور دیگر قادر به ایجاد سپر دفاعی خود نبود و نانوذرات حامل دارو می‌توانستند به راحتی به داخل تومور نفوذ کنند.
این کشف گامی مهم در جهت بهبود درمان سرطان به شمار می‌رود. با استفاده از این روش، می‌توان داروهای ضد سرطان را به طور مستقیم به تومور رساند و اثربخشی درمان را به طور قابل توجهی افزایش داد. همچنین، این روش می‌تواند برای درمان انواع مختلف سرطان مورد استفاده قرار گیرد.
مهمترین دستاوردهای این تحقیق:
- کشف مکانیسم دفاعی تومورها
- استفاده از وزیکول‌های خارج سلولی به عنوان یک ابزار برای نفوذ به داخل تومور
- استفاده از فناوری CRISPR-Cas9 برای غیرفعال کردن ژن‌های مرتبط با تولید وزیکول‌ها
- افزایش کارایی داروهای ضد سرطان
- گشودن راه برای توسعه روش‌های درمانی جدید برای سرطان
مزایای این روش:
- افزایش اثربخشی درمان: داروها به طور مستقیم به تومور رسانده می‌شوند و عوارض جانبی آن‌ها کاهش می‌یابد.
- کاهش مقاومت دارویی: تومورها نمی‌توانند به راحتی در برابر این روش مقاومت ایجاد کنند.
- کاربرد گسترده: این روش می‌تواند برای درمان انواع مختلف سرطان مورد استفاده قرار گیرد.
چشم‌انداز آینده:
محققان در حال انجام تحقیقات بیشتری برای بهبود این روش و توسعه کاربردهای جدید آن هستند. آن‌ها به دنبال یافتن راه‌های موثرتر برای مختل کردن سیستم دفاعی تومورها و افزایش کارایی نانوذرات حامل دارو هستند. همچنین، آن‌ها در تلاش‌اند تا این روش را در مدل‌های حیوانی و در نهایت در انسان آزمایش کنند.
با توجه به نتایج امیدوارکننده این تحقیق، می‌توان انتظار داشت که در آینده نزدیک شاهد توسعه درمان‌های جدید و موثر برای سرطان باشیم.
به روز ترین اخبار در مجله خبری تدبیرگران
