تحقیقات اخیر نشان داده است که راه رفتن به عقب، فعالیتی ساده اما مؤثر، می‌تواند فواید متعددی برای سلامتی جسمی و ذهنی به همراه داشته باشد. از بهبود وضعیت بدن و کاهش کمردرد گرفته تا تقویت عضلات و افزایش تمرکز، این تمرین می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
راه رفتن به عقب، عضلات خاصی را درگیر می‌کند که در حالت عادی فعال نمی‌شوند. به ویژه، عضلات اکستنسور لومبار که در ناحیه پایین کمر قرار دارند و وظیفه پشتیبانی از ستون فقرات را بر عهده دارند، در این حالت بیشتر فعال می‌شوند. این امر می‌تواند به تقویت این عضلات، کاهش درد کمر و بهبود وضعیت کلی بدن کمک کند.
مطالعات علمی نیز این ادعا را تأیید می‌کنند. برای مثال، مطالعه‌ای که در سال 2019 در مجله “بیومکانیک” منتشر شد، نشان داد که راه رفتن به عقب، عضلات درگیر در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن را بیشتر فعال می‌کند. همچنین، جانت دوفک، متخصص بیومکانیک، با انجام مطالعه‌ای بر روی ورزشکاران، کاهش درد کمر آن‌ها را پس از تمرین‌های راه رفتن به عقب گزارش کرد.
علاوه بر فواید جسمی، راه رفتن به عقب، تمرینی مفید برای مغز نیز محسوب می‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که مناطق مغزی مرتبط با حل مسئله و تصمیم‌گیری، هنگام حرکت به عقب فعال‌تر می‌شوند. این امر احتمالاً به دلیل افزایش دقت و تمرکز فرد برای جلوگیری از برخورد با موانع است.
مطالعه‌ای در سال 2019 نشان داد افرادی که به عقب راه می‌رفتند، در آزمون‌های شناختی، سریع‌تر به سوالات پاسخ می‌دادند. همچنین، مقالاتی که در سال 2024 در مجله “علم ورزش و سلامت” منتشر شد، نشان داد که راه رفتن به عقب، ضربان قلب و مصرف اکسیژن را بیشتر از راه رفتن رو به جلو افزایش می‌دهد و در نتیجه، کالری بیشتری سوزانده می‌شود.
از دیگر فواید راه رفتن به عقب می‌توان به کاهش فشار بر مفاصل زانو، بهبود تعادل و هماهنگی، و تقویت عضلات سرینی، چهارسر ران و خم‌کننده‌های مفصل ران اشاره کرد.
با این حال، برای بهره‌مندی از این فواید، باید نکات ایمنی را رعایت کرد. شروع آهسته و پیوسته، انتخاب فضای ایمن و هموار، حفظ وضعیت بدنی مناسب، و استفاده از همراه در صورت نیاز، از جمله این نکات هستند. همچنین، می‌توان ابتدا این تمرین را روی تردمیل امتحان کرد.
