آثول فوگارد، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و کارگردان برجسته آفریقای جنوبی، که آثارش بازتاب‌دهنده مبارزه با نظام آپارتاید بود، در سن ۹۲ سالگی درگذشت. او که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان مخالف سیاسی قرن بیستم شناخته می‌شود، بیش از ۳۰ نمایشنامه خلق کرد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به «سی‌زوئه بانزی مرده است»، «اظهارات پس از دستگیری تحت قانون فساد اخلاقی» و «آقای هارولد… و پسران» اشاره کرد.
فوگارد در آثار خود، به ویژه در نمایشنامه‌هایی که از تجربیات او در دهه ۱۹۵۰ الهام گرفته شده‌اند، به نقد نظام آپارتاید و تبعیض نژادی حاکم بر آفریقای جنوبی پرداخت. او که در آن دوران به عنوان منشی در دادگاهی مشغول به کار بود که در آن سیاه‌پوستان به دلیل نقض «قوانین گذرنامه» محاکمه می‌شدند، از نزدیک شاهد بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌های اعمال شده بر آن‌ها بود.
تأثیر فرهنگی و سیاسی فوگارد در مبارزه با آپارتاید، با تأثیر واتسلاو هاول در مبارزه با نظام کمونیستی در چکسلواکی قابل مقایسه است. او با تأسیس دو کمپانی تئاتری در شهرک‌های سیاه‌پوستان و امتناع از اجرای نمایش برای مخاطبان «فقط سفیدپوست»، به طور مستقیم به مقابله با سیاست‌های نژادپرستانه دولت پرداخت.
فوگارد با وجود اینکه خود سفیدپوست بود و هدف اصلی دولت نژادپرست آفریقای جنوبی قرار نداشت، به دلیل فعالیت‌هایش با محدودیت‌هایی مواجه شد. گذرنامه‌اش مصادره شد، نمایش‌هایش ممنوع شدند و کتاب‌هایش سوزانده شدند. اما او هرگز از مبارزه دست نکشید و به خلق آثاری پرداخت که صدای مردم تحت ستم آفریقای جنوبی بودند.
نلسون ماندلا، رهبر مبارزه با آپارتاید، حضوری پررنگ در نمایشنامه‌های فوگارد داشت. به ویژه در نمایشنامه «جزیره» که به جزیره روبن، زندان محل حبس ماندلا، می‌پردازد.
آثول فوگارد با آثار ماندگار خود، نه تنها به مبارزه با آپارتاید کمک کرد، بلکه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان قرن بیستم، تأثیری عمیق بر ادبیات نمایشی جهان گذاشت.
