ریحانه مبینی، بانوی پرش طول ایران، با کسب مدال طلای مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا در کره جنوبی، نام خود را در تاریخ ورزش ایران جاودانه کرد. او به اولین زن ایرانی تبدیل شد که موفق به کسب این افتخار بزرگ می‌شود. این قهرمان بلندپرواز، مسیر خود را با تمرکز بر رویای بزرگ‌تر “المپیک” ادامه می‌دهد، اما چالش‌های پیش رو، به ویژه در خصوص طرح اجباری دندانپزشکی، می‌تواند سد راه این ورزشکار نخبه شود.
تلاشی ۱۴ ساله و رویای محقق شده “طلای آسیا”
مبینی در توصیف تجربه خود از رقابت‌های قهرمانی آسیا، این مسابقات را اولین حضورش در رده سنی بزرگسالان و در فضای باز عنوان کرد. او با اشاره به تمرکز بی‌وقفه خود از ابتدای فصل، فاش ساخت که “تمام فکر و ذهنم مسابقات قهرمانی آسیا کره جنوبی بود و فقط به طلا فکر می‌کردم و روی تمام فضای اتاقم نوشته بودم که باید طلای قهرمانی آسیا را کسب کنم.” این سطح از تعهد و تمرکز، حاکی از عزم راسخ این ورزشکار برای رسیدن به قله‌های موفقیت است.
این قهرمان، مسیر پرفراز و نشیب خود را اینگونه ترسیم می‌کند: “مدال که کسب شد حاصل یک سال تلاش نبود بلکه ۱۴ سال است که ورزش قهرمانی را شروع کرده‌ام و در این مسیر بارها شکست و یا زمین خوردم اما بلند شدم و قوی‌تر ادامه دادم تا چنین نتیجه‌ای حاصل شد.” این سخنان، گواهی بر پشتکار بی‌نظیر مبینی و مربی‌اش در برابر سختی‌هاست.
او حتی با وجود شرایط جوی نامساعد در کره جنوبی که منجر به دو ساعت تأخیر و کاهش سطح فنی رقابت‌ها شد، توانست با ثبت رکورد ۶ متر و ۴۰ سانتی‌متر، عنوان بهترین پرش طول آسیا را از آن خود کند.
برنامه فشرده مسابقات و همزمانی با تحصیلات دندانپزشکی
مبینی پس از این قهرمانی تاریخی، برنامه فشرده‌ای از مسابقات پیش رو دارد. او در تیرماه در مسابقات دانشجویان جهان در آلمان شرکت خواهد کرد و سپس خود را برای قهرمانی جهان و کشورهای اسلامی آماده می‌کند. او ابراز امیدواری کرده که سال جاری را با موفقیت‌های بیشتری به پایان برساند.
یکی از جنبه‌های تحسین‌برانگیز زندگی ریحانه مبینی، همزمانی موفقیت‌آمیز ورزش قهرمانی با تحصیل در رشته دندانپزشکی است. او که در حال حاضر ترم آخر دانشجوی دندانپزشکی است و تنها دفاع پایان‌نامه‌اش باقی مانده، از سختی‌های این مسیر گفته است: “مسیر بسیار سختی برای من بود شاید سال‌های قبل که درسم سنگین‌تر بود از ساعت ۷ صبح تا ۵ بعدازظهر در دانشگاه بودم و سپس با بدن خسته سر تمرین می‌رفتم.” اما با وجود این دشواری‌ها، او توانسته با هفته‌ای ۸ تا ۹ جلسه تمرین ۲.۵ ساعته و با برنامه‌ریزی دقیق مربی‌اش، تعادل خوبی بین درس و ورزش ایجاد کند.
چالش طرح دندانپزشکی و رویای المپیک لس آنجلس
با این حال، یک چالش بزرگ در مسیر حرفه‌ای مبینی قرار دارد: طرح اجباری دندانپزشکی. او می‌گوید: “اگر فارغ‌التحصیل شوم باید ۲ سال طرح دندانپزشکی بگذرانم که این‌مساله سبب می‌شود تا ۲ سال درگیر طرح باشم.” این موضوع، او را از حضور در اردوهای برون‌مرزی و شرکت در مسابقات محروم خواهد کرد و می‌تواند مانعی جدی بر سر راه پیشرفت او در ورزش حرفه‌ای باشد.
مبینی از مسئولین درخواست کرده که در این زمینه مساعدت کنند تا مدت زمان طرح کاهش یابد یا حتی نیازی به گذراندن آن نباشد تا او بتواند با فراغ بال به ورزش حرفه‌ای خود بپردازد. او تاکید کرده که هدف اصلی‌اش المپیک لس آنجلس است و برای رسیدن به این هدف بزرگ، باید پله‌های موفقیت را گام به گام طی کند. او امیدوار است که با حمایت‌های لازم، بتواند از چالش طرح دندانپزشکی عبور کرده و به رویای المپیک خود دست یابد.